Pato-de-lioun(-en-ventau)
Alchemilla flabellata
Rosaceae
Nom en français : Alchémille à feuilles en éventail.
Descripcioun :Aquelo pato-de-lioun, que trachis dins li tepiero seco de mountagno, sèmblo forço à Alchemilla glaucescens. Èi peréu verdalo emé de cambo peludo e pas bèn grando. Pèr la destria fau que li péu de dessouto la flour (ipantium) siegon bèn desplega e pas coucha (fotò).
Usanço :Èi bessai vertuouso coume sa cousino Alchemilla vulgaris
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : Basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Alchemilla
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 800 à 2600 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Alchemilla flabellata Buser, 1891
Pisso-chin(-di-pichot)
Taraxacum minimum
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Nom en français : Pissenlit.
Descripcioun :Aquéu pichot pisso-chin flouris après li plueio de setèmbre fin qu'au mes de jun subretout dins li tepiero seco de Crau. Fai parti de la seicioun SCARIOSA coume soun cousin, lou pisso-chin-d'autouno qu'an de bratèio amé de larjo bord blanc (escariouso) e que trachis dins lou meme mitan. Aquéu se recounèis à si fueio qu'an de pichot tros entre li gros tros de fueio jamai eisatamen en triangle.
Usanço :Emai siegue pas lou mai coumun e peréu un pau pichot, se pòu retrouba dins l'ensalado champanello.
Port :
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 1 cm
Flourido :
Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 700 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Setèmbre à jun
Liò : Tepiero seco
- Ermas
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord
Ref. sc. : Taraxacum minimum (V.Brig. ex Guss.) N.Terracc., 1869